πτοέω

πτοέω and [full] πτοιέω, [tense] fut.

A

-ήσω AP7.214

(Arch.): [dialect] Ep. [tense] aor. ἐπτοίησα, [dialect] Aeol. ἐπτόαισα (v. infr.):—[voice] Pass., [dialect] Ep. [tense] aor.

ἐπτοιήθην Call.Dian.191

: [tense] pf. ἐπτόημαι, [dialect] Ep. ἐπτοίημαι (v. infr.):—terrify, scare, AP l.c.:—[voice] Pass., to be scared, dismayed,

φρένες ἐπτοίηθεν Od.22.298

;

ἐξ ὕπνου κέκραγεν ἐπτοημένη A.Ch.535

; ἐπτοημένας δεινοῖς δράκουσιν by serpents, E.El. 1255 (s. v.l.);

ἔβαλλε χεῖρας ἐπτοημένας Id.Tr.559

(lyr.);

πτοηθεὶς ἐπὶ τοῖς ἠγγελμένοις Plb.31.11.4

, cf. LXX Ex.19.16, al., Ev.Luc.21.9, 24.37; περὶ ὃ ἂν τύχῃ Polystr.p.29 W.; of animals, Q.S.11.48, 13.457.

II metaph., flutter, excite by any passion,

τό μοι καρδίαν . . ἐπτόαισεν Sapph.2.6

, cf. eand.Supp.14.6;

τὴν δὲ φρένας ἐπτοίησεν Κύπρις A.R.1.1232

; Κύπρις ἐπ' Αἰακίδῃ κούρῃ φρένας ἐπτοίησεν Poet. ap.Parth.21.2:—[voice] Pass., to be passionately excited, Mimn.5.2 (= Thgn. 1018);

ἐπτοημένοι φρένας A.Pr.856

;

ὡς ἐπτόηται E.Ba.214

, cf. IA 1029; ἔρωτι ἐπτοάθης ib.586 (lyr.); πτοιηθεὶς ὑπ' ἔρωτι Call.l.c.;

τὸ περὶ τὰς ἐπιθυμίας μὴ ἐπτοῆσθαι Pl.Phd.68c

, cf. R.439d, Epicur.Fr. 465;

περὶ τὴν ὀχείαν Arist.HA614a26

, cf. 571b10;

περὶ τὰ ὄψα Plu. 2.1128b

;

περὶ τὸ κέρδος Onos.1.20

;

ἐς γυναῖκας Luc.Am.5

; ἐπὶ τὸ νέον ib.23;

ἐπὶ γυναικί Parth.4.2

;

πρὸς τὰς αἶγας Plu.2.989a

;

τῇ γνώμῃ πρὸς τὸν πόλεμον Id.Sull.7

; to be distraught, μεθ' ὁμήλικας ἐπτοίηται he gapes like one distraught after his fellows, Hes.Op.447; τὸ πτοηθέν distraction, E.Ba.1268. (πτοι- only in dactylic verse, perh. metri gr.; the -άω inflexion only in Thgn. l.c., E.IA586 (lyr.); Lesb. -αις ([etym.] ε) may have -αι- for -η- as αἰμίονος, etc.)